De hoofdstad van Jordanië, Amman, kent een ietwat monotone bouwstijl.

AMMAN, 26 MAART 2006. De autoverkoper van Budget Cars kan ons geen auto verhuren, want hij heeft alleen nog maar wagens met een automaat. En dat wil ik niet. Hij legt ons wel uiterst vriendelijk uit waar zijn concurrenten Hertz en Avis zitten en begint dan, net op het moment dat wij afscheid willen nemen, een verhaal over Jordaanse mensen. Hij heeft een aantal jaren in Amerika gewoond (waarom draag je dan zo’n vreselijke groene broek en een foute ruitjestrui, vraag je je af?) en is nu weer terug in Jordanië. Hij vindt het niet leuk in Amman. De mensen zijn nogal bekrompen en niet echt vriendelijk ten opzichte van mensen die ‘anders’ zijn.

Ik moet zeggen: wij delen die visie na een volle dag in de hoofdstad niet. Amman is een moderne stad, Schmeisani, de wijk waarin wij verblijven, is rijk en heeft veel Westers georiënteerde bars, cafés en restaurants.

De mensen hier zijn modern én vriendelijk. Het meisje van het reisbureau is zéér behulpzaam, bij het koffiehuis vertelt de Italiaanse eigenaar dat hij niet zo goed Engels spreekt omdat hij uit ‘Milano’ komt, maar legt ons wel uit waar we Hertz kunnen vinden (helaas zit Hertz niet meer op die plek, maar oké), de taxichauffeurs weten weliswaar niet altijd de weg maar ze hebben niet dat vervelende Aziatische trekje dat ze geld aan je willen verdienen door zogenaamd verkeerd te rijden of je ergens naar toe te brengen waar ze commissie krijgen en de medewerkster van Avis Rent a Car (“We Jordan people are flexible”) toont zich zo flexibel dat ik niet vooraf hoef te betalen én ze vraagt niet eens om een kopie van mijn rijbewijs. Sterker nog, ze vertrouwt er gewoon op dat ik er een heb, want informeren doet ze niet.

Amman: 3,3 miljoen inwoners

Inderdaad, bijzonder land, dat Jordanië. Amman is absoluut een speciale stad. Op het eerste gezicht nogal saai, bijna doods. Dat komt vooral door de monotone bouwstijl. De huizen en gebouwen zijn bijna allemaal wit/beige-achtig. Als je het vergelijkt met India is het stukken minder kleurrijk en levendig. Maar ja, vergeleken met India is álles minder kleurrijk en levendig. Als je een beetje je best doet, leer je Amman al snel waarderen. Vandaag vooral Schmeisani verkend en dat is echt een erg leuke buurt. Ook naar de moderne Mecca Mall geweest, een shoppingcentre, een eindje uit de buurt. Zéér nieuw en modern, met op de bovenste verdieping een bios én… bowlingbaan.

Op ons lijstje staan nog veel meer leuke things to do die we waarschijnlijk in één dag niet allemaal kunnen doen. Vandaar dat we besloten hebben om hier aan het einde van deze trip nog twee dagen terug te komen. Voorlopig kijken we nog een beetje verdwaasd rond. Net gewend en geacclimatiseerd in India, niet meer opkijkend van die waanzinnige chaos, al die mensen en de verschrikkelijke armoede.

En dan maak je kennis met Amman. Een miljoenenstad, gebouwd op zeven heuvels, waar je gewoon op een stoep kunt lopen, waar automobilisten stoppen als je oversteekt, waar het vuilnis ín vuilnisbakken wordt gegooid en niet op straat en, heel erg opvallend, waar relatieve rust heerst. Het getoeter van auto’s en vrachtwagens, in Azië en India tot kunst verheven, is bijna tot nul teruggebracht. Jordanië voelt bijna als ‘thuis’.