De toegangspoort naar de oude stad van Muscat.

MUSCAT, 6 JANUARI 2010. Vanaf het dakterras van Mumtaz Mahal, een prijswinnend Indiaas restaurant op een heuveltop in de wijk Al Qurm, kun je Muscat met een beetje hulp van de plattegrond zelf goed in beeld brengen. Is deze locatie op zichzelf al formidabel, de vergezichten en herkenbare ijkpunten zijn zo mogelijk nog fraaier.

Kijk recht vooruit. De zon schittert in de Golf van Oman. Aan Al Shatti Street, hemelsbreed niet meer dan anderhalve kilometer verderop, liggen pal aan het strand drie spierwitte gebouwen. In de meest linkse huist Starbucks. Ik geloof niet dat ik deze geliefde Amerikaanse koffieketen ooit op een mooiere plek in de wereld heb ontdekt. Wie hier een Latte Macchiato bestelt, krijgt er gratis zeezicht bij.

Kijk naar links. De snelweg slingert zich door de hoofdstad van Oman. Volg ’m westwaarts en je wordt als vanzelf aangezogen door de imposante As Sultan Qaboos Grand Mosque, eentje van buitencategorie. Een stuk jonger dan de Blauwe Moskee of de Aya Sofia in Istanbul, maar op pracht en praal is niet bezuinigd. Zeshonderd vrouwen hebben vier jaar lang geweven aan het 60 bij 70 meter lange Perzische tapijt. Het hele complex is een schoolvoorbeeld van moderne islamitische architectuur.

De schoenen die je moet uitdoen voor de moskee, kun je rustig in het rek laten staan. Verken de rest op sokken of blote voeten, want van de grond kun je eten. Op de witte marmeren vloer ligt geen blaadje, geen restje vuil, geen duivenpoep. Niks. Het mag eigenlijk niet verbazen. De machthebber van Oman, Sultan Qaboos, wil het zo. En zijn wil is wet. De stad is trots op de recent verworven prijzen, uitgeschreven door de Organization of Arab Cities, voor cleanliness, beautification en architecture.

Nog wat verder naar het westen ligt vliegveld Seeb, in de gelijknamige buitenwijk die eigenlijk als poort tot Muscat fungeert. Wie de route helemaal volgt, van Seeb tot Al Bustan in het oosten, is zo’n vijftig kilometer onderweg. Dan krijg je te zien wat ze in Oman bedoelen met ‘beautification’. De belangrijke toegangswegen zijn allemaal ‘mooi’ gemaakt. Het is een soort erehaag, bestaande uit palmbomen, grasveldjes, bloemenperken en tot op de centimeter bijgeknipte heggen. En dat kilometers lang.

Muscat: 1 miljoen inwoners

Het beeld van de intrigerende stad krijgt vorm vanaf Mumtaz Mahal. Al kun je niet verder kijken dan de weinig charmante zakenwijk Ruwi in de verte, die wordt gedomineerd door banken en bekend staat als ‘Little India’. Ingeklemd tussen de zee en ruige bergen, wordt Muscat ook wel omschreven als de 3-stedenstad: Ruwi, Muscat en Mutrah. De laatste twee wijken zijn vanaf dit oriëntatiepunt niet herkenbaar. De uitlopers van het Jabal Bardah-gebergte belemmeren het zicht.

Volg daarom in gedachten de kustlijn naar het oosten. Of stap gewoon in een taxi. Onderhandelen over de prijs hoort erbij. Voor een paar euro per rit brengen de chauffeurs je overal heen. Je ziet dan pas goed hoe Muscat erin geslaagd is te moderniseren zonder het gevoel voor traditie, waar Sultan Qaboos zo aan hecht, te verliezen. Het overgrote deel van de bevolking houdt zich aan zijn verzoek: mannen dragen een wit habijt, vrouwen een zwarte of gekleurde burka. Dit land, deze stad, ademt gastvrijheid. Een glimlach, een vriendelijk woord of gebaar is nooit ver weg.

Als je van Mutrah, de belangrijkste haven van de stad die aanvoelt als een vissersdorp, een kilometer of vier langs de baai loopt, kom je in Old Muscat. Een paar winkels, een postkantoor, een taxi-standplaats, twee musea, een galerie en een restaurant waar ze de sleutel van de wc-deur nog moeten zoeken. Veel meer is er niet. Tussen het nogal protserige maar immense paleis van Sultan Qaboos en ‘palmbomenboulevard’ Al-Saidiya Street wordt gevoetbald op pleintjes en parkeerplaatsen. Sinds Hani Adhabet in 2001 wereldtopscorer werd, is voetbal volkssport nummer 1. Na de overwinning van Oman in de Gulf Cup 2009 is die populariteit alleen maar gegeroeid. Loop in Muscat, of welk dorp of stad in Oman dan ook, langs het strand en overal wordt er op geïmproviseerde veldjes gespeeld.

En dan is er nog Mumtaz Mahal. Het ligt tussen de zee en bergen, ongeveer tussen Ruwi en de ambassadewijk. Voor het zoveelste jaar uitgeroepen tot beste restaurant van de stad. Voor 25 euro per persoon krijg je er een top-maaltijd van minimaal drie gangen. “It’s part of the landscape of Muscat”, schrijft reisgids Lonely Planet. En dat landschap is één met de stad. En de stad zie je nergens mooier dan hier.