MILAAN, 18 MAART 2016. Een biecht. Toen ik in 2008 voor het eerst in New York kwam, werd ik door L. een modezaak op Bleecker Street ingetrokken. Bleek van Marc Jacobs te zijn. Een bekende ontwerper, zo werd me verteld. Had nog nooit van hem gehoord, maar dat lag overduidelijk aan mij. Daarna ben ik me maar eens gaan verdiepen in de man die jarenlang artistiek directeur van Louis Vuitton was.
Homo. New Yorker. Werkte samen met Madonna, Scarlett Johansson en Uma Thurman, die als model in zijn campagnes figureerden. Kreeg in de Verenigde Staten een Lifetime Achievement Award. Geen kleine jongen dus, met inmiddels meer dan driehonderd winkels wereldwijd. Sinds zes jaar heeft hij ook een café dat zijn naam draagt aan de Piazza del Carmine in Milaan.
En daar zit ik nu. Alles wat het leven mooi en bijzonder maakt komt hier bij elkaar. Allereerst het gezelschap: samen met A. en M. vier ik twintig jaar vriendschap. Iets om trots op te zijn, iets om te koesteren en nooit meer los te laten.
Niks leuker dan na een ochtendwandeling zonder vooraf bepaalde eindbestemming besluiten tot een lunch, die uren en uren mag duren. Omdat de lente ontluikt. Omdat kameraadschap een historische band heeft gesmeed die telkens weer goede gesprekken op gang brengt. Maar niet in het minst, omdat we in verleiding zijn gebracht door het plein.
Piazza del Carmine in de stadswijk Brera is geen plein van wereldfaam. Verre van. Het is een rechthoekige ruimte die zijn charme ontleent aan twee sfeervolle gebouwen aan weerzijden, de Santa Maria del Carmine-kerk in het midden. Gebouwd in 1446, ingestort, opgebouwd, veranderd en weer opnieuw vormgegeven. De huidige rode bakstenen façade stamt uit 1880.
Milaan: 1,2 miljoen inwoners
De terrassen en de zon doen de rest. Natuurlijk. Milaan is de Dom, de glazen koepel en de mozaïekvloer van Galleria Vittorio Emanuele. Hun aantrekkingskracht blijft simpelweg onweerstaanbaar. Porta Nuova is de nieuwe zakenwijk van de stad, met sterke staaltjes architectuur voor de liefhebbers, met de 231 meter hoge Torre Unicredit als macho visitekaartje. Ga het vooral zien. Net als het Mudec, het museo dello culture, ontworpen door de Britse architect David Chipperfield.
Maar als het kwik medio maart al boven de twintig graden kruipt, kun je maar beter toegeven aan de bekoorlijkheid van nieuwe plekjes in de stad, zoals Piazza del Carmine waar je met één blik op de kaart van het café van Marc Jacobs eigenlijk al weet dat er niks deze dag nog kan verstoren. De Aperol Spritz doet zijn werk. God save the food, zo heet het café aan de overkant. Echt waar. Toepasselijke naam voor deze plek. En God? Hij zag dat het goed was.
Categorieën:Stadsleven
A en M, jong geleerd is oud gedaan!